داشتن کارخانه نشانه توسعه یافتگی یک شهر نیست

امروز ۹۰/۲/۱۹ حاجی بابایی وزیر آموزش و پرورش میهمان فرهنگیان شهرستان دلیجان بود . بیش از یک ساعت در سالن اجتماعات حوزه المهدی حرف زد . الحق و الانصاف حرف های خوبی هم زد .  یکی از حرف های خوب ایشان که باعث شد بنده در این مطلب به آن بپردازم این جمله بود که  داشتن کارخانه های متعدد برای یک شهر نشان توسعه یافتگی  نیست . توسعه یافتگی را باید در فرهنگ مردم یک شهر جستجو کرد . باید دید مردم  شهر در ارتقاء سطح فرهنگ چه جایگاه و نقشی داشته و دارند .

قبل از ایشان نماینده محترم  مجلس برای عرض خیر مقدم پشت تریبون رفت .ای کاش این برادر بزرگوار فراموش نمی کرد در لابه لای حرف های .... خود به وزیر آموزش و پرورش بگوید شما به شهرستانی آمده اید که مهد پرورش علمای بزرگ شیعه از جمله  علامه عبد الهادی دلیجانی ، ملا مهدی و ملا احمد نراقی است که در فقه سیاسی طراح نظریه ولایت فقیه هستند و کتاب اخلاقی آنها بعد از گذشت200 سال هنوز هم کام تشنگان علم و معرفت و فرهنگ در سراسر جهان حتی برادران اهل سنت را سیراب می نماید. 

حقیر این کوتاهی جناب دکتر سلیمی را با حسن ظنی که نسبت به ایشان دارم فراموشی تعبیر می کنم  . ولی انصافا حق شهرستان دلیجان این نیست که آن را به قطب صنعت ایزوگام کشور بشناسند !!!

دختران نراق قدر خود رابدانید

تقریبا ۵۱ درصد جمعیت نراق را زنان  آن تشکیل می دهند و به لحاظ بالا بودن استعداد بچه های نراق اکثر بانوان نراق که متوسط سن ۱۸ تا ۳۰ سال  دارند از تحصیلات عالیه برخوردار هستند .

متاسفانه به لحاظ عدم توجه به این قشر و نیازهای آنها تابحال در شهر  این استعداد ها محکوم به نابودی بوده  و بعضا  اگر فرصت شغلی هم برای آنها پیدا شده است  متناسب با شان خانوادگی و تحصیلات آنها نبوده و نیست .  صنعت گردشگری ُ صنایع دستی و کشاورزی  فرصت های ازشمندی است که بانوان نراق باید بتوانند در آن مشارکت  فعال نموده نه تنها مشکل اشتغال خود را حل کنند بلکه امکانی هم برای دیگران و حتی برخی آقایون ..... فراهم نمایند .

امیدوارم کمسیون امور بانوان نراق که به تازگی  فعالیت رسمی خود را در شهر شروع نموده بتواند در سال جهاد اقتصادی این تغییر نگرش را در بین دختران تحصیل کرده نراق ایجاد کند که منتظر اقدام دیگران نمانده خود برای خروج از این تنگنا دست به کار شوند .  

در زیر نظر یک استاد جامعه شناس را در این خصوص مطالعه فرمایید .

چرا منشی‌گری و فروشندگی جایگزین مشاغل دستی و هنری شده‌اند؟ سردرگمی جامعه ایرانی در ارزیابی جایگاه اجتماعی مشاغل

امان الله قرایی‌مقدم، جامعه شناس در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی برنا، درباره چرایی عدم اقبال دختران به اشتغال در حوزه صنایع دستی و میل به کار در بیرون از خانه اظهار داشت: امروزه زنان به صورت سنتی به صنایع دستی نمی‌پردازند و به دنبال شغلی هستند که به آنها جایگاه و طبقه اجتماعی دهد. 

عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت معلم چنین تغییر نگرشی را طبیعی توصیف کرد و افزود: طبیعی است که زنان بعد از کسب تحصیلات و آگاهی‌های اجتماعی و عوض شدن شرایط سیاسی و اقتصادی به چنین دیدگاهی درباره شغل برسند، همچنین نباید تاثر آموزش و پروش پنهان مانند رادیو، تلویزیون و اینترنت را نیز نادیده گرفت.

وی تصریح کرد: این فرایند علاوه بر نکات مثبت مانند بالا رفتن آگاهی‌های اجتماعی زنان، ممکن است آسیب‌هایی چون ایجاد تضاد دررون خانواده، طلاق‌، خودخواهی، تنوع طلبی و مدگرایی و ...را نیز افزایش دهد.

قرایی‌مقدم جایگاه و طبقه اجتماعی که از طریق مشاغل بیرون از خانه مانند منشی‌گری به زعم افراد به دست می‌آید را واقعی ندانست و ابراز داشت: خانواده، طبقه اجتماعی، سواد اطرافیان و شهری که فرد در آن رشد کرده، باعث شده است کار هنری را رها و به سمت شغل‌هایی چون منشی‌گری برود. 

عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت معلم تاکید کرد: جامعه ما از نظر مشاغل دچار سردرگمی است، زیرا به طور طبیعی در حرکت از جامعه سنتی به سمت مدرن نیز مشکلاتی به وجود می‌آید که به این امر دامن می‌زند

آقایان ابراهیمی و شریفی خدا قوت

 وظیفه خود دیدم در این پست از  اقدام شایسته مسئولین جهاد کشاورزی شهرستان دلیجان جهت اجرای طرح لوله گذاری انتقال  آب چشمه رود به نراق به طول شش کیلومتر  تقدیر و تشکر نمایم . حدود پنجاه سال پیش حاج روح الله شنتیایی برای اولین بار با هزینه شخصی خود این کار ارزشمند را در حق کشاورزان نراقی انجام داد که به موجب  آن عمل خیر  هزاران درخت گردو و بادام از نابودی حتمی نجات پیدا کرد  ولی طی سی  سال گذشته به لحاظ عدم توجه و رسیدگی توسط مالکان و دولت بخش اعظمی از کشاورزی نراق در حال نابودی و تخریب بود که بحمد الله با این اقدام شایسته  مسئولین و مشارکت مالکان اکنون برق امید  را می توان در چشم کشاورزان نراقی  مشاهده کرد .